Penulis : Harun Yahya
Penerbit : Jahabersa
Bilangan muka surat : 110
Harga : RM34.90
Sumber : Pustaka Mukmin, KL
Buku ini terbahagi kepada 4 bahagian. Bahagian pertama menerangkan mukjizat al-Quran, bahagian kedua mempersembahkan mengenai maklumat kejadian di masa hadapan yang dilaporkan dalam al-Quran, bahagian ketiga menerangkan mukjizat sejarah di dalam al-Quran, dan bahagian terakhir, kekeliruan dalam evolusi. Terdapat bab kesimpulan diselitkan antara bahagian ketiga dan bahagian keempat.
Membaca buku ini mengingatkan saya kepada buku Membentuk Akhlak Anak Belajar dari Mukjizat Para Nabi. "Satu pendapat yang sangat menarik mengatakan bahawa mukjizat ilmiah al-Quran itu akan terus muncul seiring dengan pembaharuan misi Islam itu sendiri. Dengan hal tersebut, seakan-akan Rasulullah Sollallahu alaihi wasallam masih tetap hadir di setiap zaman untuk mengajak umat manusia masuk ke dalam agama Allah…"
Benar, saya semakin memahami beberapa ayat di dalam al-Quran dengan fakta sains yang dibawakan oleh penulis. Antaranya mengenai fungsi langit seperti yang dinyatakan di dalam surah at-Tariq ayat 11 yang bermaksud : ”Demi langit yang membalikkan.” Perkataan ”membalikkan” dalam penterjemahan al-Quran ialah ”menghantar balik” atau ”mengembalikan”.
Seperti yang diketahui umum, lapisan langit terdiri daripada 7 lapis. Fungsi ’membalikkan’ oleh langit dijalankan mengikut peranan masing-masing seperti lapisan troposfera yang membantu mengkondensasikan wap air yang naik ke udara dari permukaan bumi menjadi hujan. Manakala lapisan ozon pula berfungsi memancarkan semula cahaya dan sinaran berbahaya dari luar angkasa kembali ke luar. Malah komunikasi yang kita gunakan kini seperti gelombang radio dan satelit dibantu oleh lapisan ionosfera yang membantu memancarkan gelombang tersebut. Subhanallah!
Satu lagi penemuan menakjubkan ialah peranan gunung kepada bumi. Telah dinyatakan oleh Allah di dalam surah al-Anbiya ayat 31 yang bermaksud ; ”Dan Kami jadikan gunung-ganang yang teguh supaya ia tidak bergoncang bersama mereka...” dan Surah an-Naba ayat 6 hingga 7 yang bermaksud ”Bukankah Kami telah menjadikan bumi ini sebagai hamparan. Dan gunung-gunung sebagai pancang?”.
Berdasarkan penemuan ahli geologi, gunung timbul daripada pergerakan dan pertembungan bongkah daratan yang besar membentuk kerak bumi. Apabila dua lapisan bertembung, rempuhan yang kuat akan menggelongsor ke bawah dan membentuk ketegangan di dasar bumi. Dan dasar inilah yang memegang semua lapisan di bumi kerana ia berhubung kait antara satu sama lain. Maka dengan sebab itulah gunung dikatakan pancang bumi.
Menarik, bukan? Fakta yang dijelaskan juga tidak mengambil penerangan yang panjang membuatkan pembacaan saya tidak menjemukan dan dapat difahami.